سفارش تبلیغ
صبا ویژن
مردم از خدا بترسید که چه بسیار آرزومند که به آرزوى خود نرسید ، و سازنده‏اى که در ساخته خویش نیارمید ، و گردآورنده‏اى که به زودى گردآورده‏ها را رها خواهد کرد و بود که آن را از راه ناروا فراهم آورد ، و حقى که به مستحقش نرساند ، از حرام به دست آورد و گناهش بر گردنش ماند . با گرانى بار بزه ، باز گردید ، و با پشیمانى و دریغ نزد پروردگار خود رسید . « این جهان و آن جهان زیانبار ، و این است زیان آشکار . » [نهج البلاغه]
 

 

 

وبلاگ های قرآنی Quranic Weblogs

«مجموع‌الرسائل» سید لاری به جنبه محکم و متشابه آیات قرآن می‌پردازد 

کتاب «مجموع‌الرسائل»، نگاشته «سیدعبدالحسین لاری» است که به تفسیر قرآن کریم از جنبه محکم و متشابه آیات قرآن پرداخته است.

به گزارش قرآن بلاگ به نقل از خبرگزاری قرآنی ایران (ایکنا)، «سیدعبدالحسین لاری» از مفسران شیعی مذهب قرن 14 قمری است که در شب ولادت حضرت باقرالعلوم(ع)؛ سوم ماه صفر 1264 دیده به جهان گشود. وی قرآن کریم را از حیث محکم و متشابه، به زبان عربی و به صورت موضوعی تفسیر کرده است.

سیدعبدالحسین، دوران نوباوگی را طی می‌کند و با راهنمایی پدر، گام در راه تحصیل دانش می‌نهد و به علوم دینی رو می‌آورد تا رضای الهی را فراهم کند و با آگاهی از دین، وجودش را از نادانی رهانیده، برای احیای ارزش‌های اسلامی در جامعه نهایت کوشش را مبذول دارد.

او برای این‌که عالمی دیندار و اسلام‌شناسی متبحر شود، باید قرآن و سنت را به صورت کامل فراگیرد و علم اخلاق، کلام و تفسیر را به همراه فقه و اصول آموزش ببیند و توانایی درک دین الهی و استنباط احکام شرعی را بیابد. اگر او می‌خواهد فقیه باشد و عالم دینی شود باید از هیچ یک از علوم اسلامی فروگذاری نکرده و با استفاده از اساتید حوزه نجف به هر یک از علوم دینی آشنایی یابد.

بعد از اتمام دوره مقدماتی، سید می‌بایست در درس‌های خارج فقه و اصول حوزه نجف حاضر شود. درس‌هایی که در آن، استاد علاوه بر نظریات پیشینیان، نظرات خود را مطرح کرده به نقد و بررسی آرای گذشتگان می‌پردازد. با پا نهادن به نردبان، افق تجلی، فرا روی عبدالحسین نمایان می‌شود و وی گمشده خویش را در آیت‌الله «سیدمحمدحسن شیرازی» می‌یابد. میرزایی شیرازی آیات الهی بر لب، فقه جعفری را به دلنوازی آهنگ آبشار در حوزه جاری ساخته است و درختان سبز آفرینش را که جز ستایش پروردگار به چیزی نمی‌اندیشمند، آبیاری می‌کند. وی در اندک مدتی از هوش سرشار شاگردش آگاهی می‌یابد و وی را مورد تجلیل قرار می‌دهد.

سرانجام تلاش بی‌وقفه سیدعبدالحسین او را به قوه استنباط احکام الهی مجهز می‌کند و در 22 سالگی به درجه اجتهاد نائل می‌آید. آیت‌الله سیدعبدالحسین موسوی با هجرت میرزای شیرازی از حوزه درس آیات دیگری هم استفاده می‌کند.

آیت‌الله لاری با تألیف کتب ارزشمندی در علم فقه و کلام و فقه سیاسی و اصول و حدیث، میراث گران‌بهایی برای آیندگان باقی گذاشت. حدود چهل اثر از ایشان شناخته شده است که در علوم اسلامی و شیوه‌های حکومتی و قانون‌گذاری نگاشته شده است.

معارف السلمانی بمراتب الخلفاء الرحمانی، رساله در عقوب حب دنیا (عرفان السلمانی بحقائق الایمانی)، اکسیر السعادة فی اسرار الشهادة، استخاره نامه، آیات الظالمین، رساله وجیزه در کیفیت علم امام(ع)، قانون در اتحاد دولت و ملت، تعلیقات المکاسب(در دو جلد)، کتاب‌الاصول، حاشیه بر فرائدالاصول شیخ انصاری(در دو جلد)، حاشیه به شرح کبیر، حاشیه بر قوانین الاصول از جمله آثار این عالم است.

باتوجه به زندگی سراسر مبارزه و جهاد آیت‌الله لاری و اشتغالاتی که مانع فعالیت علمی و تحقیقی می‌شد، تألیفات ارزنده ایشان در علوم مختلف حاکی از جهاد قلمی و استمرار حرکت فرهنگی است که ایشان از نجف اشرف با خود همراه داشته‌اند.

تأسیس حوزه علمیه و پرورش شاگردان فاضل و دانشمندی چون آیت‌الله «سیدعبدالباقی موسوی شیرازی» (متوفی 1354 ق) که بعد از ایشان از مراجع تقلید محسوب می‌شود، یکی دیگر از ثمراتی است که زندگی پربار آیت‌الله لاری بر جای نهاد، وی در طی سی‌و سه سال اقامت در ایران بالغ بر پانصد نفر از طلاب و دانش‌پژوهان را با معارف اسلامی و علوم اهل‌بیت(ع) آشنا ساخت و با سلوک خود، خاص و عام را به دین و قرآن فرا خواند. اخلاق وی درس زندگی شد و رادمردانی تربیت کرد که تا جهانی باقی است بوی عطر افکارشان مشام آدمی را نوازش می‌دهد.

آیت‌الله دستغیب می‌گوید: «روزی با پیرمردی از لار، مصاحب شدم. فصل تابستان بود و شب‌ها کوتاه، دیدم این مرد قبل از اذان صبح بیدار شد وضو ساخت و به نماز ایستاد، وقتی از اهتمام ایشان به نماز شب پرسیدم، جواب داد: آیت‌الله لاری ما را این‌گونه تربیت کرده است، می‌فرمود: نباید نماز شب شما ترک شود.»

روز جمعه چهارم شوال 1342 قمری (15 اردیبهشت 1303 هـ.ش) است. آیت‌الله لاری از خانه خارج شده رو به مصلا می‌نهد تا نماز جمعه را چون دیگر ایام به پا دارد، پس از اقامه نماز به سوی منزل باز می‌گردد. پس از چندی در جایش آرام می‌گیرد. رایحه‌ای بهشتی شنیده می‌شود. سید پس از بیست‌و سه سال اقامت در لار، چهار سال در فیروزآباد و شش‌سال در جهرم، در میان مردم دلیر تنگستان و مجاهدان جنوب به دیار باقی می‌شتابد. هم اینک مرقد مطهر آن بزرگ مجاهد در شهر جهرم به «مقبره آقا» مشهور و زیارتگاه پیروان خاندان عصمت طهارت و فرزندان جهاد و شهادت است.*

 *منابع: جامع‌التفاسیر نور، مجموع‌الرسائل. 





  • کلمات کلیدی : اخبار قرآنی

  • ::: سه شنبه 87/2/31 ::: ساعت 1:20 صبح :::   توسط شهرمجازی قرآن کریم 
    نظرات شما: نظر